Lahıc tarixlə müasirliyin vəhdətidir - FOTO
Azərbaycanın füsunkar və özünəməxsus xüsusiyyətləri ilə zəngin olan İsmayıllı rayonunun Lahıc kəndi tarixi görkəmini qorumaqla dünyaya açılan bir pəncərəni xatırladır. Buraya səfər edənlərin arasında xarici qonaqların daha çox olması buna əyani sübutdur. Belə ki, hələ XVIII-XIX əsrlərdən Azərbaycanın misgərlik və silah istehsalı mərkəzlərindən olan kənd ustalarının misdən hazırladıqları, mürəkkəb və incə naxışlarla bəzədikləri dolça, məcməyi, aşsüzən, kəfkir, kasa, cam, qazan, çıraq və sair məmulatlar Orta Asiyada, Dağıstanda, Gürcüstanda, İranda, Türkiyədə və digər yerlərdə tanınıb. Bu gün isə tarixi qaynaqların izi ilə Azərbaycana gələn turistlərin bir hissəsi yerli sakinlərlə bərabər Lahıca üz tutur. Zəngin tarixə malik kənd Bakının İçəri şəhərini xatırladır: Dar küçələr, təbii daşdan döşəmələr, zəlzələyə davamlı tikililər.
Lahıcda misgərliyə, toxuculuğa, təbii məhsullara münasibət isə getdikcə artmaqdadır. Kəndin bazarı bu mənada alışıb-yanır. Turistlər hətta aldıqları məhsullar barədə isə satıcıları xeyli sorğu-suala tutur. Çünki Lahıc məhsulları təkcə xüsusi görkəminə deyil, keyfiyyətinə, tarixinə, dəyərinə görə də fərqlənir. Son dərəcə keyfiyyətli olan yerli məhsullar ucuz qiymətə satılır. Əcnəbilərin mimikasından, soydaşlarımızın isə təkrarladığı “nə yaxşı ucuzdur” sözlərindən bunu hiss etmək münkündür.
Lahıc bazarı zəngin bir tarixi ənənəni xatırladır. Neçə dəfə gəzsən də yorulmursan, məhsulların seyrangahında tarixə qayıdırsan, zənginliyimizin canlı şahidinə çevrilirsən. Çünki bazar qonaqları özünə cəlb edir. Giriş hissəsində təzə ətlə bərabər, dərisindən və başından hazırlanmış “keçi” və “qoyun” da satılır. Özü də təzə ətlə qəlibin arasında o qədər də böyük qiymət fərqi yoxdur. Bu da onu göstərir ki, turistlər maddiyatla bərabər mənəviyyata da üstünlük verir.
Daha çox misdən hazırlanan zərgərlik və bəzək məhsulları qadınların ürəyindən xəbər verir. Bu səbəbdən də belə dükanlarda növbə yox, basabas adi hala çevrilir… Satıcı hamıya eyni vaxtda cavab verə bilmir, alıcı isə üzünü turşudaraq başqa dükana üz tutmağa məcbur olur. Yenə eyni basabasla qarşılaşır. Lahıc bazarı üçün bu adi hal olduğundan səs-küyə və narazılığa rast gəlinmir.
Bu basabasda isə uşaqların “qılıclaşması”, qalxanla özünü “qoruması”, müxtəlif heyvanların dərisindən hazırlanmış papaqlarla, kürkülərlə əldə xəncər və qılıncla şəkil çəkdirməsi aləmi bir-birinə qatsa da burada qəribə bir sakitlik hökm sürür.
Bazarda təbii otlar satılan dükanlar da az deyil. Min bir dərdin əlacı olan bu müalicəvi təbii bitkilər sağlam və gümrah yaşamağın dərmanı sayıldığından ona da böyük maraq var. Bir sözlə, Lahıc bazarı girəcəyindən sonuna, sonundan isə girəcəyinə qədər füsunkar və cəlbedici bir mənzərəni xatırladır. Çünki burada tarixlə müasirlik vəhdət təşkil edir.
Lahıcın yolları da özü qədər maraqlı və möcüzəlidir. Bu barədə digər yazılarda tanış ola bilərsiniz.
Mikayıl Nərimanoğlu
